Flores. Bajawa, Ruteng en LLabuan Bajo

Zaterdag 18 juli
3e dag tour Flores, Bajawa- Ruteng
Vanmorgen zijn we al om 8 uur vertrokken. Eerst zijn we een stuk de jungle ingereden om een traditioneel dorp te bezoeken, Bena. Toen we aankwamen was het direct al een drukte van belang. We zagen de huizen met de daken palmbladeren en mannen en vrouwen liepen met enorme bamboestammen te sjouwen. Je kon aan een mannetje van palmbladeren op het dak of een huisje op het dak zien of het van de mannenclan was of van de clan van de vrouw. Aan de buitenkant zijn er meer of minder waterbuffel hoorns boven elkaar geplaatst. Dit geeft aan hoe vaak er aan het huis verbouwd is. Bij iedere wijziging moet er een buffel worden geofferd. Een huis is eigenlijk van een clan/familie. Maar niet iedereen woont ook in dat huis Men kan op Flores wonen, of op een ander Indonesisch eiland of zelfs bijvoorbeeld in Nederland. Bij hoogtijdagen en belangrijke ceremoniële dagen word iedereen uitgenodigd. Wie kan komen brengt iets mee, als een varken, een koe, een ikat (geweven kleed) of eten. Wanneer familie niet kan komen omdat ze te ver weg wonen word er geld gestuurd. Al wandelend zien we dat bijna alle vrouwen rode monden hebben en dus betelnoten kauwen. Een beetje vies gezicht is het wel, maar het is de traditie. De huizen staan in een grote cirkel en in het midden is een verhoging met een aantal hopen steen waar er op geofferd word wanneer dat nodig is en er liggen enkele graven met steentjes rondom en er ligt een bordje op. Later begrijpen we dat bij bepaalde ceremonies er eten gegeven word aan die voorouders, vandaar het bordje. En dan ineens zien we twee zojuist geslachte varkens die in het vuur gehouden worden. Ze worden geboend en geborsteld en het vel word schoongebrand. Daarna gaan twee mannen het varken aansnijden. Eerst dwars doormidden en dan in hele grote stukken. Even later zitten wel 20 mannen in een kring de stukken verder te snijden en van botten te ontdoen. Inmiddels zijn op de verhoging in het midden twee vuren gemaakt waar enorme woks worden gevuld met vierkante stukken varken. Een gids verteld ons dat het slachten van de varkens een klein offerritueel is om een nieuw huis te bouwen. Het hele dorp is in rep en roer met de ceremonie voor het nieuwe huis. Het is allemaal heel bijzonder om te zien. Iedereen is erbij en iedereen bemoeit zich overal mee al zie je dat de ene persoon belangrijker is en een andere taak heeft als de ander. Even later horen we traditionele muziek en word er door een aantal stamleden gedanst, alles om de goden maar te bedanken en goed gestemd te houden. We klikken er lustig op los met onze camera en proberen alles zoveel mogelijk op film vast te leggen. Jerken wil bij een hele oude baas nog een wilde zwijnentand kopen en een van tand gemaakt soort huisje, wat het teken wat voorkomt op de Ikats. De oude baas probeert ons een poot uit te draaien en uiteindelijk hebben we wat we hebben willen maar dan blijkt dat hij niet voldoende geld heeft om ons terug te geven. We kiezen nog wat bij hem uit zodat hij niet meer hoeft terug te geven en wij er wat leuks voor terug hebben. Hij laat het maar een beetje gebeuren maar wijst er herhaaldelijk op dat de wilde zwijnentand wel een erg bijzonder stuk is. Noli wacht op ons bij de parkeerplaats en we praten honderduit over wat we gezien hebben. Even later stop hij langs de weg en zijn we bij een Hot Spring. Een smal stijl paadje loopt zigzaggend naar beneden en dan staan we op een idyllische plek aan een stromend riviertje met verschillende niveaus en grote stenen waar twee vrouwen en een paar kinderen lekker zitten te genieten van het warme water. Dit water komt bijna kokend ergens uit de grond. We mogen niet te hoog instappen want daar is het water zo heet dat je er een ei in kan koken. Van de linkerkant komt een andere rivier erbij die koud water bij het kokend hete water brengt. We zoeken een eigen staan en zetten ons schrap tegen de stromende rivier en genieten van het heerlijke warme water. Het is zo vreselijk bijzonder om in de middle of nowhere in een hete bron te dobberen met palmbomen, bananenbomen en nog veel meer waar we de namen niet van kennen. Een gezin gaat naar de andere oever, kleed zich om en vertrekt weer. Verderop komt een jonge vrouw en man met hun baby zich in de rivier wassen. En dat alles voor 20.000 rupia’s, is 0,70 cent! We kleden ons na een poosje om in een bamboe hutje en dampen nog een kwartiertje na. We hebben een behoorlijke rit nog te gaan. We rijden door rijstvelden, jungle en stukjes langs de noordkust. Overal roepen vooral kinderen maar ook volwassenen hallo naar ons en word er driftig gezwaaid. Men is erg vriendelijk. De weg op Flores is echt een verschrikking. Al dagen rijden we op die ene weg van oost naar west. Overal word gewerkt, dat betekent keien op de weg, diepe gaten, mega stof en alleen maar bochten, dus altijd maar langzaam vooruit komen. Paul schat dat onze gemiddelde snelheid op 30 tot 35 km per uur ligt. We zien natuurlijk wel ontzettend veel. Het grootste gedeelte van de bevolking is katholiek, dus we zien veel kerken, die goed gevuld zijn met gelovigen volgens Noli. Aan de kust bevinden zich vooral de moslims, dat zijn meestal de vissers. We zien schooltjes, overal schots en scheve hutjes waarin benzine, fruit, groente en ritsen met zakjes met instantspul, zoals verschillende soorten koffie, thee, noedels en chocolademelken. Iedereen verkoopt hetzelfde. Met z’n honderden verkopen ze in de ene plaats mandarijnen en paksoi, een dorp verderop word je dood gegooid met bananen en chinese kool. In Aimere stoppen we bij een familie die Arak maakt. De traditionele drank van Flores uit kokospalmen. We proeven drie verschillende kwaliteiten gedistilleerde brouwsels en besluiiten om twee flesjes te kopen, mmmm…. Onderweg stoppen we nog voor een kop koffie en slurpen Noli en Jerken een kop Bakso op, dat is een soort flink gevulde soep. Er gaat wat noodles, glasnoodles, pangsit, 3 kleine vleesballen en 1 grote andere smaak vleesbal. Hier doe je wat zoete sojasaus in en wat sambal/chili. Goedkoop en heerlijk. Om 17.00 rijden we Ruteng in. Volgens Noli regent het altijd in Ruteng, maar dat is nu niet het geval. We rijden een heuvel op en staan voor een prachtige bungalow stil. Hier staan twee huizen waarin kamers gemaakt zijn. De huizen zijn door een Nederlandse mevrouw gekocht die nu in Jakarta voor de klas staat. Ze heeft de huizen in beheer aan een jong stel met een jong kind gegeven die ontzettend lief en behulpzaam zijn. We krijgen een lekker kopje koffie en we zitten tot half zeven op het terras met Noli te praten. Dan krijgen we trek en rijden naar het centrum van Ruteng. Noli weet een heerlijk restaurant. We bestellen allemaal lekkere dingen en eten de heerlijkste gerechten. Rond half tien zijn we weer thuis en werkt Paul nog het eea op internet bij en vertrekt Jerken naar zijn eigen kamer om met het thuisfront te socialiseren. Ik douche en ga alvast lekker op bed liggen…………ik heb Paul niet meer gehoord!

Zondag 19 juli
4e dag tour Flores, Ruteng- Labuan Bajo
Rond half 8 roept Noli dat we kunnen ontbijten. Een geklutst en gebakken eitje, paar boterhammetjes toast en wat zoetbeleg. Lekker hoor. Even later nog een schaaltje met verse papaya en een kan koffie. Ons hoor je niet meer. Dan kijkt Paul even naar zijn mail. Tot zijn grote schrik heeft hij een mail ontvangen van de organisatie waarmee we morgen een 4 daagse boottrip zouden maken langs Komodo, Rinca, Sumbawa en dan zo naar Lombok. Vanwege het slechte weer is de boottrip geannuleerd en of we ons gironummer op willen geven dan kan de reissom worden teruggestort. Maar dat willen we helemaal niet. Deze bootreis en Komodo is iets waar we ons ontzettend op hebben verheugd. Helaas kunnen we op dit moment niet anders als naast ons neerleggen. We moeten eerst Flores vandaag afmaken om in Labuan Bajo dan te zien wat, waar en hoe. Rond half 9 rijden we een hoge bergrug over en komen we bij de Mystiying Spider Ricefields in Manggarai. We klimmen een flinke heuvel op en zien dan beneden een aantal rijstvelden in de vorm van een spinnenweb. Vanuit het midden lopen de rijstvelden in taartpunten naar buiten uit. De punten zijn ongelijk. Van buiten naar binnen zijn de punten verdeeld in stukken voor de oudste naar de jongste van een familie. Het is echt prachtig. Omdat de rijst er in verschillende stadia bij staat is het een prachtig groen/geel kleurenspel. Hierna rijden we door naar een enorm gebied met rijstvelden, de graanschuur voor Flores. Prachtig om doorheen te rijden. Onderweg stoppen we rond twaalf uur nog om allemaal een Bakso te eten en rijden dan door naar Labuan Bajo waar we rond twee uur aankomen. Noli rijd nog even door het centrum om ons de haven en de belangrijkste winkelstraat te wijzen en zet ons dan bij ons hotel af. We bedanken hem uitvoerig en nemen dan afscheid. Ons hotel ligt aan het strand, dus we trekken onze zwemkleding aan en gaan naar het strand. Een paar uur later moeten we iets gaan regelen met de geannuleerde boottocht. We willen toch echt graag naar Komodo en we moeten uiteindelijk van Lombok naar Kalimantan vliegen dus we willen bij een tourbureau kijken wat er aan de hand is met het weer en wat er mogelijk is. We krijgen de indruk dat onze tour geannuleerd is vanwege gebrek aan bootjes, want bij de diverse ticketbureautjes kunnen we gewoon dezelfde tour boeken. We besluiten bij diverse ticketbureautjes na te vragen en kiezen er uiteindelijk één die ons goed lijkt. Gelukkig alles geregeld en wij blij dat we toch de boottrip met de leuke aktiviteiten kunnen doen en gewoon op Lombok kunnen eindigen. We kopen snel drie handdoeken in schattige kleuren, uiterlijk doet er niet toe, functionaliteit telt! In een supermarkt halen we wat koekjes, nootjes en crackers als tussendoortje de komende vier dagen op de boot. Maaltijden zijn op de boot en koffie, thee en water zijn voorhanden. We zoeken een eettentje en sluiten de dag af met weer wat lekker Indonesisch eten, nasi goreng Flores, Rendang (beef met een kokos/chili zwarte saus), Hot plate met vis en rijst. Als starter nemen we alle drie pompoensoep met gember mmmmmmm. We laten het restaurant het hotel bellen en een kwartiertje later worden we netjes opgehaald en naar het hotel terug gebracht. Wat een luxe! We bespreken bij de receptie een shuttlebusje voor half 9 omdat we op tijd bij het bootje moeten zijn. We maken alvast de backpacks klaar voor op de boot en houden de snorkels en nieuwe handdoeken bij de hand. Spannend.