Bromo vulkaan bij sunset
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Paul Monique en Jerken
09 Juli 2015 | Indonesië, Bromo
Woensdag 8 juli
Sunset Bromo vulkaan
Om half vier worden we met een jeep opgehaald. Met twee Engelse jongens en een Keniaan hotsen en botsen we bijna een uur in het donker. Je ziet alleen wat de koplampen laten zien. Zand,stenen en bosjes. De jeep staat dan steil achterover stil en we lopen het laatste stukje naar de top van de Pananjakan. Daar zijn een aantal hokken ingericht met allerhande lekkernijen, gefrituurde banaan, warme chocomel, gebakken aardappels, thee en koffie. Iedereen is ingepakt in dikke jassen, mutsen, handschoenen, shawls en lange broeken. Wat zijn wij blij met onze rent a coat! Even over vijven begint het spektakel, prachtig gekleurde luchten en iedereen probeert het beste plekje te veroveren om zichzelf en familie of vrienden te vereeuwigen met de prachtig door de ochtendzon gekleurde Bromo. Om 7 uur moesten we weer bij de jeep zijn. We vertrokken nu richting de vulkaan. Vanaf de berg kwam je op een surrealistische zandvlakte terecht, een soort maandlandschap dat zich rond de vulkaan bevind. Deze omgeving met de jeep rijden was geweldig. Vlak bij de Bromo werden we afgezet en kon je met typische paardjes tot aan de kratervoet rijden of je kon gewoon lopen. Het was best nog een eindje, maar besloten toch te lopen. Het laatste stuk was een flinke trap van de kratervoet tot aan de kraterrand. Het was even afzien maar het uitzicht was het waard. Je keek honderden meters de krater in die regelmatig gevuld werd met zwavelhoudende wolken. Het stonk natuurlijk vreselijk, de capsules van vroeger met rotte eierenlucht zijn er echt niks bij!! Het slaat op je keel en ogen maar het is het allemaal echt meer dan waard. Je voelt je nietig op de rand van de krater en uitzicht is fantastisch. Bovendien hoor je kokende en borrelende geluiden vanuit de diepte opstijgen. Na een poos foto’s te hebben gemaakt besluiten we de “spannende” weg naar beneden te nemen, direct van de rand via het as/zand naar beneden te jumpen. Hartstikke leuk maar beneden gekomen zit het zand tot in je oren, hahahaha maar leuk was het wel!
Bij de jeeps kopen we een zak met Pangsit goreng, bij ons thuis noemen we ze “vuile oren” en een kam met 17 kleine banaantjes. Achterin de jeep zitten we moe maar voldaan even later allemaal te smikkelen. Om 09.00 uur waren we terug bij het hotel en hebben we even snel gedoucht en ontbeten met bananenpancakes en een kroes warme thee, mmmmmm…….
Rond half elf werden we weer opgehaald en werd er koers gezet naar de volgende bestemming, de Ijen vulkaan. Na de rest van de dag de prachtigste landschappen te hebben bewonderd, van uitgestrekte in en in groene rijstvelden en hoge met palmen en metershoge bloeiende kamerplanten begroeide bergen, palmen, kokosnoten en boomvarens, tot authentieke Javaanse dorpjes waar de tijd lijkt te hebben stil gestaan. vreselijk steile slingerwegen die alleen in z'n eerste versnelling genomen konden worden. Dat we volledig gaargekookt door een niet werkende airco en de korte nacht uiteindelijk om 19.00 weer in een redelijk koude omgeving aankwamen mocht de pret niet drukken. Het was een leuk hotel met een hele grote soort binnenplaats met tafels en stoeltjes waar iedereen gezellig wat kon drinken en praten. De kamers lagen om deze binnenplaats heen. We hadden een leuke driepersoons kamer met warme douche en toilet. We hebben er heerlijk gegeten, het lollige was dat ze een menu had met 7 gerechten. Je had keus uit dat menu of niets. Natuurlijk was dat prima, maar 7 gerechten keer drie personen gaf een tafel die wel gedekt leek voor tien personen. Rond 21.00 uur zijn we naar de kamer gegaan en hebben alles klaar gemaakt om om 01.00 direct klaar te zijn als we zouden worden opgehaald.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley